Friday, September 22, 2006

...

Canım öyle yazmak istemiyor.. Şu an bilgisayarın başında öylece oturuyorum sadece.. Ve kulağımda kulaklıklar müzik dinliyorum.. Yine karışığım.. Ama okul başladığından ve dostumu görmemeye başladığımdan beri bu his sık sık beni sarmaya başladı.. Şu an keşke ağlayabilsem.. Belki o zaman rahatlardım..
Ya da bir yağmur damlası olsaydım gökyüzünden düşen.. İnsanların yanaklarında süzülsem tıpkı bir gözyaşı gibi..
Ya da bir kuş olsaydım göklerde süzülen.. Yeryüzüne inmeden bulutların üzerinden baksam insanlara..
Ya da rüzgarla savrulan bir yaprak olsaydım.. Herkesten ve herşeyden uzaklaşsaydım.. En azından kötülüklerden..
Bunların olmayacağını biliyorum.. Düşünüyorum bazenleri.. Özlediklerim beni özlüyor mudur? Gözlerimdeki hüznü görseler üzülürler mi? Beni karşılarında gördüklerinde gelip sarılırlar mı? Yoksa özleyen sadece ben miyim?
Soruyorum kendime neden herşey böyle oldu? Cevap yok.. Herşey inadıma susuyor gibi.. Haksızlık.. Haksızlık.. Haksızlık..
Dışarıda yağmur yağıyor ve şimşekler çakıyor.. Tıpkı içim gibi..
Merak etme Crazy.. Yine kendime geleceğim.. Unutma ben senin gibiyim.. Deliyim.. Bir durulur bir coşarım.. Bir üzülür bir gülerim.. Yine de bu sorunun cevabını istiyorum.. Belki bu sorunun cevabını aldığımda biraz daha rahatlarım..
Başka bir zaman yeniden görüşmek dileğiyle..

3 comments:

Anonymous said...

gene iç karartıcı yazmışsın ya :( şu karamsarlıgı üzerinden bi atamadın bak bi daha böle hüzünlü yazma dokunuo özlenen özleyen kadar degerliyse ne mutlu özlenene:)ben şahsen şiir yazsam şaheser olurdu ama duydugum bişi varki oda şiire şeytan kitabı derler bazı düz düşünceli insanlar şiiri böle yorumlaya bilir.tabi sende okuyunca şiiri bişi anlamazsan sende böle düşünürdün:)bazen insan esen bir rüzgardan, ciseliyen yağmurdan, gecenin karanlıgından anlam cıkarır.bak sana bi soru sorim

İsmimi sölersen orda olmaz?Bu nedir?bi filmde duymuştum sanırım beni çok etkilemişti cvp ını bekliyorum:)şimdilik güle güle özlenen

M.K.J. said...

Internetimin olmamasi beni gittikce daha cok sinirlendirmeye basladi.Babamin bilgisayarindayim su anda.Bugun sanki herkes icin kotu bir gun olmus.Okulda sana bir aciklama yapmadigim icin uzgunum.Benim icin bugun bir kabustu.Neler olacagini bilmiyorum.Icimi bir umutsuzluk hissi kapladi.Sana pek aciklama yapmadigimi biliyorum ama ben boyle birisiyim ve bunu degistiremem.Bi duygu icindeyken birsey anlatirim ama vakit gecince olaylara daha farkli baktigimda o anlattiklarimdan pisman olurum.Anlatmamamin sebebi bu degil aslinda,hani anlatinca rahatlarsin derler ya bana tam tersi oluyor.Uzuntuleri ve problemleri kendi icimde yasamak ve kendi basima cozmek benim icin bir eglence,bir aliskanlik,bagimlilik.Ama senin anlatmak istedigin seyler olursa gercekten bana anlatabilirsin.Anlatmiyor olmam ya da oyle hissetmiyor olmam anlamayacagim anlamina gelmez.Bu yazida konunun disinda oldugumu biliyorum.Ama yinede soyliym dedim.Benimle paylasabilirsin....

Hanım Ağa said...

Hakan'cım sorunun cevabını düşündüm ama bulamadım.. Aslında çokta düşünmek istemiyorum çünkü beynim harabe gibi:)) Ve dediğim gibi özlenen benim çok değerli.. Ve dilerim ki.. Özleyen de değerlidir senin için.. Sorduğun sorunun cevabını merak ediyorum.. Dilerim yazarsın dostum :))
İrem ben seni anlıyorum merak etme canım.. Ve seninle dertlerimi paylaşacağıma emin olabilceğin gibi senin de benimle paylaşabilceğinden emin olabilirsin.. Eğer pişman olacağını hissediyorsan anlatmak zorunda değilsin.. Ama bazenleri izin ver ki sana yardım edebileyim.. Okulda seni öyle üzgün görmek beni üzüyor.. Bazenleri gülmeye çalış ki mutluluk hormonların harekete geçsin kendini daha iyi hissedersin belki :))