SüPRiZzZzZ :))

Hatırladıkça hala kendi kendime kıs kıs gülüyorum.. Neye güldüğümü yazmadan önce sana başka şeyleri yazmak istiyorum..
Pazar akşamı S. yengeme iftara gittik.. Güzel bir akşamdı.. C. amcam umre'den gelirken torunu Merve'ye abaye almış.. Merve'ye onu giydirdiler başına da bir tülbent örttüler.. Merve o minicik vücuduyla öyle ayakta duruyordu.. Öyle şeker olmuştu ki anlatması imkansız.. Elini uzatıp başındaki tülbenti çıkarmaya kalkışmadı bile.. Bebekler çoğunlukla böyle şeylere dayanamayıp çıkarırlardı ama Merve öyle rahat öyle sevimli duruyordu ki.. Maşallah Tebarek Allah..
Pazartesi akşam L. yengeme gittik.. İkizler çok tatlılardı.. Ama biraz huysuz davranıyorlar ve bazenleri ne teşekkür etmesini ne de birşey isterken lütfen demesini bilmiyorlar.. Yani biliyorlar da fazla uyarılmadıkları için demiyorlar.. Bazenleri çok kaba oluyorlar.. Bir o kadar da özgürler.. Yengem onlara birşey demeyince ben de birşey diyemiyorum.. Velhasıl o gün öyle dururken 0n yaşındaki S. yengemin kızı N. Merve'yi kucağına almıştı.. Hem de A. yengemin kucağından.. Bir an içimde birşey kopuyor gibi hissettim.. Sorun N.'yle ilgili değildi sorun benim için başkaydı.. Rahatsızlığımdan dolayı ben o bebeği ayaktayken kucağıma alamazmışım taşıyamazmışım.. Halbuki ben güçsüz değilim ki sadece bazı rahatsızlıklarım var.. Ama bunu anlamıyorlar.. Ve yine insanımızın bu şeyde tepkisini görebiliyoruz.. Onlar böyle yaptıklarında şüpheye düşüyorum.. Şimdi genç bir kızım ve belli bir beden gücüm var ki.. En güçlü zamanında.. Eğer şimdiden böyle davranıyorlarsa ki benim ileride kendi çocuğum olamayacak mı? Bunu sadece baba tarafı yapmıyor bunu anne tarafından yapanlarda var.. Hatta kendilerince beni üzmemek için çok saçma şeyler söylüyorlar.. Bir keresinde Kuzin Yüsriş ilk aylarındayken kucağına almıştı.. Ben de almak istedim.. Bebeklere olan sevgim çok farklı.. Çok seviyorum.. Ama izin vermediler.. Neden? Çünkü Kuzinimin kolları benimkilerden daha uzunmuş.. Tam tersine kollarımızın uzunluğunda bir fark yoktu.. Ve ben o gün parçalanmıştım.. Anneme bunu söylediğimde beni anladığını söyledi.. Ama herkese bunu anlatamazdık.. İnsanlar bunu anlayamazdı.. Aradan iki sene geçmişken bu olayı bir kez daha yaşadım.. N. o küçücük bebeği kucağında taşıyıp o yaşına rağmen oradan oraya götürebiliyordu.. Bense.. Hayır!! İşin şu yanı bunu Merve'nin annesi engellemiyor.. Anneannesi yani yengem engelliyor.. Ben saf numarasına yatmaya çalışıyorum ama ne zaman kucağıma alsam A. yengem gelip onu benim kucağımdan alıyor.. Ben de pes ettim artık.. O yokken alıyorum.. Beni sevdiğini söyleyen insanlar bile beni çok incitebiliyorlar.. Biliyorum beni seviyorlar ama şu dünyada beni gerçek manada kimse anlayamaz.. Sevenlerim bile bazenleri en derin yerimden yaralayabiliyorlar beni.. Ve bu darbeyi geçen günlerde de yedim.. Ben bu darbeyi her yeni doğan bebekte yedim.. Kendimle bu kadar barışık olmasam ve insanları bu kadar sevmesem hatta bu kadar dayanıklı olmayıp alındığımda hemen kendime gelip güzel şeyleri düşünmesem ben bu hayatta yapamazdım.. Her gün başka darbeler yiyebiliyorum.. Bu darbeleri bana vuranlarsa bunu anlamıyorlar bile..
Kimileri bana soruyor MandaLina'yı niye bu kadar seviyorsun diye.. Geçen sefer demiştim ki MandaLina doğduğunda ve ben onu kucağıma aldığımda gerçek olmayacağına inandırıldığım hayallerimin gerçekten olabilceğine inanmama sebeb oldu.. Hayalimse bir çocuk sahibi olmaktı.. MandaLina'yı kucağıma aldım.. Doyasıya öptüm kokladım.. Teyzem bana güveniyordu ve Mama Z beni gerçekten çok iyi anlıyor.. İki teyzemide çok seviyorum ama ikisiylede farklı konularda çok iyi anlaşıyoruz.. Mama Z benim güvenimi geri kazanmamda çok büyük roller oynuyor.. Ve en önemlisi o benim Minik Aşkımın annesi.. Bu soruyu soranlarsa şimdi belki MandaLina'yı niye daha çok sevdiğimi anlamışlardır.. MandaLina bir hafta sonra gelecek inşallah.. Öyle mutluyum ki anlatamam..
Salı akşamı babam başka bir yere iftara gitti.. Akşamleyin eve gelince abimlerin bir hafta sonra geleceğini değilde belki bu hafta geleceklerini söyleyince annemin canı sıkıldı biraz.. Bir sürü program yapmıştık.. Ve annem süprizleri hiç sevmez.. Babam böyle bir duyum aldığını ama yine de tam olarak emin olmadığını söyledi.. Ve daha sonra THY'den tanıdığı birisini C. aradı.. Ve evet duyumlar doğruydu.. Bilet bu perşembeye alınmıştı.. Şok oldum.. Onun için Çarşamba günü okula gittiğimde Locker'ın anahtarını Hande'ye verdim.. Ortak kullanıyoruzda onun için..
Çarşamba akşamı A. yengeme iftara gitmiştik.. Daha sonra ben Grandmam'a geldim.. Beli ağrıyordu.. İncitmiş belini.. Çok üzüldüm.. Biraz yanında oturdum.. Sonra akşamleyin eve gelince manyak gibi Fizik sınavına çalıştım..
Abimler Perşembe günü geldiler.. Abim öğrenmemişki bize süpriz yapılmaz.. Biz duyarız.. C. amcamın en büyük oğlu usanmadan Amerika'dan gelirken iki kere süpriz yapmaya kalkıştı ve her seferinde biz bunu duyduk.. İşin komik yanı A. yengem oğlunu gördüğünde sanki süpriz yapılcağını bilmiyormuş gibi çığlıklar atıp ağlıyordu :)) Biz de haliyle gülüyorduk.. Sonra C. amcamın büyük kızı A. ablam (Merve'nin annesi) o da Amerika'dan gelirken süpriz yapmaya kalkıştı ama biz yine duymuştuk.. Tabi A. yengem yine numarasını yapmıştı o gün :) Abimin de bu durumda bizim aileye süpriz yapılamadığını anlaması gerekirdi.. Ama inat edip yapmaya kalkışmışlar.. Tabi ki Türkiye'ye geldiklerinde ilk önce babamın iş yerine uğramışlar.. Tabi ki alay konusu oldular :)) C. amcam elini kalbine koyup alaycı konuşmasıyla Ayh Süpriz mi yaptınız demiş :)) Babam da eli cebinde gülerek Canım Ablam'a bakıp bize süpriz yapmaya kalkışırsınız ha diye gülmüş :))
Bize geldiklerinde abimle ablama sıkıca sarıldım.. Çok özlemişim.. Abim biraz kilo almış :) Bana parfüm almışlar.. HanımEli kokuyor.. Çok güzel.. Ben süründüğümde çok hoş oldu.. Sonra ablacım resim yaptığımı bildiği için boya kalemi almış.. Ve bizim bir gameboyumuz var abim de ona Karayip Korsanlarının oyununu almış :)
Akşamleyin C. amcam bizi yemeğe götürdü.. Orada hep beraberdik.. Oturduk sohbet ettik.. Güzel bir akşamdı..
Neyse başka anlatacak birşey kalmadı.. Görüşürüz güzelimm..