Monday, July 31, 2006



Bu resmi görünce bayıldım.. Ve burada sizlerle paylaşmaya karar verdim.. O kadar tatlı bir resim ki.. Çok hoşuma gitti :)

İnşallah sizler de benim kadar bu resmi beğenirsiniz.. Ama kalpler karşılıklıdır denildiğine göre sizler de beğeneceksinizdir :))

Neyse biz başka ne diyelim bu çifte kediler için.. Allah bozmasın.. :))

Başka bir gün yine görüşmek dileğiyle.. Şimdilik Güle Güle..

Hi,

Dün pazar olduğu için babam evdeydi onun için onunla beraber dışarı çıktık.. Kınanın yapılacağı salona bakmak için.. Sonra babam abimi de çağırdı beraber bakalım diye.. Abimler geldiğinde yanında nişanlısı, nişanlısının evli olan ablası ve kardeşi vardı.. Onları görünce çok sevindim.. Beraber oturup yemek yedik.. Çok güzel vakit geçirdik.. Yemek yerken bir kadın bana şöyle bir bakış attı.. Bakışlarında merak vardı.. İnsanlar rahatsızlığımdan dolayı bana bakabiliyorlar.. Ama eskisine nazaran artık daha az bakıyorlar çünkü büyüdükçe daha az dikkat çekiyorum.. Küçükken çok bakıyorlardı.. İnsanların bana olan bakışlarını benim bütün bedenime yük gibi oluyor ve hem bedenen hem de beyinen kendimi çok yorgun hissediyorum eve gelince.. Neyse bana bakan o kadını görünce sadece gülümsedim.. İlk başta çok tepkisiz kaldı.. Sonra bakışlarını tekrar yakalayınca daha neşeli gülümsedim ve o da bana gülümsedi :)) Sonra beraber yemek yediğimiz yerde bulunan salona gittik baktık.. İnşallah kınamız çok güzel olacak..
Dün için arkadaşıma teşekkür etmek istiyorum.. Moralim çok bozuktu ve ben böyle hep ağlamaklıydım.. SakinMeleğim gelsin diye beklerken çok şükür diğeri geldi de beni neşelendirdi.. Ona burdan teşekkürlerimi iletiyorum.. SakinŞeytan çok teşekkür ederim arkadaşım..
Ve ben tuhaf tuhaf konuşuyorum şu Avrupa Yakası'ndaki Selin gibi.. Annem hasta oluyor :))
Babam şehir dışına çıktı.. Dört gün sonra gelecek.. Onu özleyeceğim..
Bugün herşey çok güzel yani ben öyle olduğunu düşünüyorum.. İyi olacağım inşallah her zaman..
Bu arada grandmam kumaş almış ve aldığı kumaşları terziye vermiş ceket yapılmasını söylemişti.. Ceketler geldiğinde dört cekette grandmam'a iki beden küçüktü.. Bu yüzden grandmam çok üzüldü ve biraz da stres yaptı.. Bugün de ceketlerin yanlış yapıldığını göstermek için terziye gittiler.. Çok şükür terzi hatasını kabul etmiş ve grandmama yeni bir kumaş alırlarsa ceketleri tekrar dikeceğini söylemiş..
Bugünlük anlatacak fazla birşey yok.. Daha günün başlangıcındayız.. :))
Bu arada arkadaşım (MKJ) yola çıkmış olmalı.. Ona da iyi yolculuklar diyorum..
Şimdilik güle güle..

Sunday, July 30, 2006

Selam,

Bu son iki, üç gündür canım pek birşey yazmak istemiyor.. Belki istesem bir çok şey yazabilirdim buraya.. İçimde hissettiğim duygu yumağını.. Hani insanın başına gelir.. Kafan ve için birdenbire allak bullak olur.. Çözülmesi en kolay olan şeyler sana daha zor gelir.. Asla bozulmayacağın şeylere bozulursun.. Hiç ağlamayı beklemediğin bir anda ağlamaya başlarsın.. Ya da sen gözlerinden yaşlar akmaz ama yüreğinin hıçkıra hıçkıra ağladığını hissedersin.. Kafana hiç bir zaman takmayacağın şeyleri kafana takarsın.. Küçük sorunlar gözüne büyük sorunlar gibi gözükmeye başlar.. Aynı şarkıyı defalarca hiç bıkmadan dinlersin.. Bazenleri nerde olduğunu unutur öylece bomboş bir şekilde aynı noktaya bakarsın.. Kafandaki düşüncelerin sırası bozulur.. Ne yapacağını şaşırırsın.. Böyle yazmaya devam edersem kim bilir daha neler çıkacak.. Belki daha da saçmalaya başlayacağım.. Şu an kendi kendime o kadar çok soru soruyorum ki.. Kendime sorduğum soruları buraya yazsam ağzınız açık kalır.. Bu kız neler de düşünüyormuş dersiniz.. Onun için en iyisi bazı şeyleri sadece kendime saklamak.. En iyisi içimdeki karışıklığı buraya yazmayı kesmek.. Ve kimse de buna yorum getirmesin..

Son günlerde iki şarkı dolandı dilime.. İkisi de Nil Karaibrahimgil'e ait.. Biri Bambaşka diğeri Pırlanta..
Bambaşka adlı şarkıda Nil'in söyleyişi ve müzikte birşeyler beni çok derinden etkiliyor.. Onun içinde kafamdan çıkmıyor..
Pırlanta ise çok hoşuma gitti.. Nil Karaibrahimgil'in şarkıları her zaman hoşuma gitmiştir..
Neyse bugün daha fazla yazmayayım.. Başka zaman görüşmek dileğiyle.. Mutluluk ve Huzur hep sizinle olsun..
Başkaydım bambaşka oldum
N'oldum N'oldum..
Biraz kımıldadım duruldum
N'oldum N'oldum..

Saturday, July 29, 2006


Merhaba,

Hım.. Yeni hiç birşey olmadı gibi.. Ama benim bitanecik kuzinim bana Regaib kandili diye bir yüzük almış.. Parmağıma tam oldu.. Bana yüzük almak bazı yönlerden çok zor birşey ama saolsun kuzinim çok güzel seçmiş tam oldu :) Burdan ona teşekkürlerimi iletiyorum..
Hım bugün anlatacak hiç birşeyim yok..
Herşeye rağmen hayat devam ediyor..
Ve sizinle yeni birşey paylaşmaya karar verdim.. Bakalım beğenecek misiniz? Yine benim çok hoşuma giden birşey :))

Friday, July 28, 2006

Tüh be sayfa biraz yamuldu :)) Nasıl düzelteceğimin yollarını bulmam lazım..
Dün akşam tahmin ettiğim gibi babaanneme gittik.. Ve çok güzel vakit geçirdim.. Yengemin kardeşimle yaşıt olan kızıyla konuştum.. O da bana benziyor ya da ben onun davranışları bana çok benzetiyorum.. Benim gibi şiir yazıyor.. :)) İşte onunla oturup konuştuk.. Havadan sudan konulardı.. Kampüsistan dizisinden bahsettik meğer o da izliyormuş o diziyi.. Sonra dün akşam ikizlerle beraber tekerlemeleri söyledik.. Onlar da bize nasıl bale yaptıklarını gösterdiler :)) Böyle peltek peltek çok şeker konuşuyorlar Maşallah..
Babaannem solgun duruyordu ama maşallah yine de iyiydi..
Dün eve geldiğimizde Regaib kandili olduğu için bol bol dua ettim.. Ve Kuran-ı Kerim okudum.. Arkadaşım merak etme sınav sonuçlarımız için dua etmeyi ve diğer istediklerin için dua etmeyi unutmadım :) Bütün müslüman alemi için dua ettim.. Ve şu an savaşta olan kardeşlerimiz için de.. Bütün sevdiklerime, akrabalarıma toptan dua ettim.. Ve tabi kendime de ettim :)
Bugün bir mektup gibi birşey okudum.. Benim çok hoşuma gitti onun için de buraya koymaya karar verdim.. Nasılsa burası benim blog'um ne istersem koyabilirim demi :))

Şimdilik bu kadar :))

Thursday, July 27, 2006

Dün babaannem ufak bir ameliyat olmuş.. Allah acil şifalar versin tonton babaanneme Ben de yeni öğrendim.. Öyle olduğuna göre bugün büyük ihtimalle ona ziyarete gideceğiz demektir.. Onların apartmanlarında asansör yok ve iki kat çıkmak zorundayım.. O iki kat beni öldürüyor.. Merdivenleri çok dik ve babaanneme çıkana dek hem dizlerim yoruluyor hem de nefesim daralıyor.. Bu sefer daha yavaş çıkmaya çalışacağım inşallah.. Ama yavaş çıkmaya kalkışınca dizlerim daha çok yoruluyor.. Neyse ben orta yolunu bulurum inşallah :))
Bugün başka bir gelişme olmadı.. Akşama kadar ne olur tabi bilemem..






Bütün Müslüman Aleminin Regaib Kandili Mubarek, Duaları Kabul Olsun İnşallah...
Daha sonra görüşmek dileğiyle şimdilik güle güle.. :))

Wednesday, July 26, 2006

Bugün buraya yazdıktan 5 dakika sonra telefon çaldı.. Arayan abimin nişanlısıydı.. Bugün gelinlik provası olduğunu kardeşiyle gideceğini ama kardeşinin oruç tuttuğunu ve onun yorulmasını istemediği için kardeşini yanında götürmediğini fakat yalnız gitmek istemediğini ve beni de yanında istediğini söyledi.. Ben de her zaman ki gibi kem küm ettim çünkü dışarı çıkmaya o kadar üşeniyordum ki.. Canım dışarı çıkmak istemiyordu.. Ve pat topu teyzemin kızına attım ama yine de ısrarlara dayanamayıp gittim.. Tabii abimin nişanlısının da üzülmesini istemiyordum çünkü kendisini çok seviyorum.. Neyse teyzemin kızıyla birlikte apar topar hazırlanıp kendimizi dışarı attık :) İyiki de gitmişim.. Gelinlik o kadar güzeldi ki.. Maşallah.. Allah nazardan saklasın..
Gelinimiz gelinliğini giydiğinde teyzemin kızı aynı hayallerimdeki gelinliğin rengi dedi.. Ben de dedim ben hayatımda hiç gelinliğim nasıl olsun acaba diye düşünmedim, düşünmediğim gibi hayal de etmedim.. Sonra gıcıklığını da ekledim.. Ee tabi biz damadı hayal ediyoruz diye :)) Şaka bir yana gelinlik gerçekten de çok güzeldi..
Gelinlik provasından sonra hadi dedik biraz da oturup sohbet edelim gittik kafamıza göre takıldık.. Teyzemin kızı ve abimin nişanlısı üniversiteli bazı gençleri anlattılarda.. İçim ürperdi anlattıklarından dolayı.. İnsanlığımdan utandım bir nevi.. Neyse bu konuları bir yana bırakırsak uzun lafın kısası çok güzek vakit geçirdim..
Ben geçen gün kendimle ilgili yeni birşey öğrendim.. Geçen gün teyzemlerle otururken konu nerden çıktıysa küçük dil'e geldi.. Ve ben küçük dilim olmadığını öğrendim.. Benim bebekken rahatsızlığımdan dolayı (Kniest Sendromu) damağımda bir yarık vardı (Doktorlar onu bebekken dikti).. O yüzden de küçük dilim yokmuş işte.. Küçük dilim olmadığını sadece ben değil herkes bilmiyormuş :) Teyzem küçük dilimin olmadığını duyunca ' demekki bazı harfleri zor çıkarmanın nedeni buymuş ' dedi.. Ben işitme cihazımı ilk taktığımda konuşma terapisine götürmüş annem beni senelerce ama hala hızlı konuştuğumda ya da heyecanlandığımda hatta bazenleri normal zamanlarda bazı harfleri çıkaramıyorum ya da karıştırıyorum.. Özellikle ş ve ç'i..
Neyse bugünlük bu kadar yeter.. Artık bu saatten sonra bir gelişme olmaz.. Yani umuyorum :)
Bugün de bittiğine göre abimin düğününe 18 gün kalmış.. Resmen asker gibi gün sayıyoruz :)))
Dün akşam en küçük amcama gittik.. Babaannemler memleketten süpriz yapıp gelmişler.. Çok özlemişim babaannemi..
Lise'ye giden kuzenim babasıyla beraber Amerika'ya gitmişti.. Bir gün yolda giderken bir kız Harry Potter diye çığlık atmış.. Meğer benim kuzenimi Harry Potter sanmış :)) Harry Potter ilk çıktığında bütün aile ona çok benzediği söylemişti zaten..
Yengem ikizlerin düğünde giyineceği kıyafetleri gösterdi.. İkizler için gelinlik almışlar.. Tam bir prenses olacaklar:)
Bugüne gelince sabahleyin Grandmam'ın boyamamı istediği koca bir resim var.. Resimde değişik değişik şekiller var.. Onları renkli renkli kalemlerle boyuyorum.. İşte sabahleyin o resimin bir kaç parçasını daha boyadım.. Bitirdiğimde resmini çekip buraya koyarım inşallah..
Sonra geçen gün intihar eden kız için hatim indiriliyordu.. Ben de onun için bir cüz almıştım işte o cüzü okudum..
Sonra yaz sonunda çıkmasını istediğim şiir kitabımın için bilgisayarda bazı şiirlerimi düzenledim..
Şimdi ben buraya bu yazıyı yazmaya çalışırken.. Annem, teyzem, grandmam ve teyzemin kızı kınaya çağıracakları kişilerin listesini yapıyorlar.. Onun için yarım saattir bu yazıyı bitiremedim :)
Yok annemler bu çağıracakları kişileri kararlaştırırken ben daha fazla yazamayacağım.. :))

Tuesday, July 25, 2006

Dün hiç bir gelişme yok demiştim ama üzücü bir gelişmeyi dün akşam öğrendim.. Annemle teyzemin okuldan bir arkadaşlarının on dokuz yaşlarındaki kızı dün değil ondan önceki gün dördüncü kattan atlayarak intihar etmiş.. Hadiseyi anlattılar da belki de kızın intihar etmeye niyeti yoktu.. İstediği olmadı diye ailesine göz dağı vermişte olabilir.. Bilmiyorum.. Ama korkunç bir olay olduğunu biliyorum.. Allah ailesine dayanma gücü versin ve kızlarına da rahmet eylesin diyorum..
Abimin bütün davetiyeleri neredeyse dağıtıldı.. Düğününe artık çok az kaldı..
Ben de bu yazıyı yazdıktan sonra anneanneme gideceğim, televizyon izlemeye.. Bizim evimizde televizyon yokta :) Yaklaşık yedi sene önce televizyonu evimizden attık.. Lüzumsuz şeyler olduğu ve ders çalışmamızı engelleyebildiği için.. Herkese tavsiye edebileceğim birşey.. Ailenizle daha içiçe olup oturup bir çok şeyi rahatlıkla paylaşabiliyorsunuz.. Ve gün içerisinde aslında ne kadar çok vaktiniz olduğunu farkedebiliyorsunuz..
Şimdi buraya yazarken sokakta bir iki çocuk çığlık çığlığa koşuyor.. Bu çığlıklarda beni geçmişe sürüklüyor.. Beş sene önce ben de onlar gibi koşup bağıra bağıra oynuyordum.. Günler ne çabuk geçiyor.. Şimdi büyüdüm diye öyle çıkıp oynamıyorum.. Zaman hızla akıyor.. Değerini bilmeli..
Bugünlükte bu kadar.. Herhangi bir gelişme olsa da olmasa da buraya tekrar yazacağım inşallah.. Görüşmek dileğiyle şimdilik elveda :)

Monday, July 24, 2006

Bugün herşey o kadar sessiz geliyor ki bana.. Kulağımda kulaklıklar bilmem kaçıncı kezdir aynı müziği dinliyorum..
Son iki gün de yeni hiç bir şey olmadı şimdilik.. Abimin düğününe tam üç hafta kaldı.. Hala rüya gibi geliyor, abimin evleniyor olmasına hala inanamıyorum.. Zaman o kadar çabuk geçiyor ki.. Korkutucu derece de bir hızla geçip gidiyor.. Abim ve nişanlısı inşallah yeni hayatlarında çok mutlu olurlar..
Düğün kıyafetlerimiz artık hazır..
Dün akşam End Games adlı bir film seyrettik.. Ben çok sevmedim.. İkinci kez hayatta izlemem sanırım..
Bugün fazla durgunum.. Aklım bulanık.. En iyisi yazıyı burda kesmek :)

Saturday, July 22, 2006

Dün akşamleyin yengemlere gittim.. Ve çok hoş vakit geçirdim..
Bugüne gelince.. Bugün sabah 10.30'ta evden çıktık ve dünürlerimize gittik.. Abimin nişanlısının evine sabah kahvaltıya.. Annem, teyzem, kuzin ve kardeşimle beraber gittik.. Gelinimizin annesi ve gelinimiz bizim için çok güzel hazırlanmışlar.. Bir sürü çeşit vardı sofrada.. Herşey çok güzeldi.. Allah hepsinden razı olsun..
Abimin düğününde daha güzel görünebilmek için bir iki kilo vermeye çalıştığım için daha dikkat ediyordum amma velakin bugün kahvaltıda herşey bozuldu.. :)
Birlikte çok güzel vakit geçirdik.. Konuştuk.. Güldük.. Eğlendik.. Ve tabi saat 05.30 civarı oradan ayrıldık.. Abimin düğünün olacağı salonda bizim düğünümüzüde organize edenler bu akşam olacak olan düğünüde organize ettikleri için acaba nasıl organize ediyorlar diye annemlerle gidip düğün salonuna baktık.. Tabi ben araba da bekledim.. Çünkü sıcaktan boğulmuştum.. Ama annemler arabaya geri geldiklerinde organizasyonu hiç beğenmemişler.. Onun için de yeni birisiyle konuşmaya karar verdiler.. Hayırlısı olsun..
Bir haftadır boğazım ağrıyordu.. Bugün boğaz ağrımdan eser kalmadı ama göğsüm çok yanıyor e biraz da nefes darlığı var.. İnşallah hastalanmadan bunların hepsini atlatabilirim..
Sanırım bugün anlatacak başka birşeyim yok.. Yeni bir gün de tekrar görüşmek ve buraya yazmak dileğiyle iyi geceler.. :)

Friday, July 21, 2006

İsmimin Hanım ağa olmasının nedenini okuldaki arkadaşlarım bilse de aranızda bilmeyenleriniz olabilceği için söylemeden geçemeceğim.. Bana sınıftaki arkadaşlarım hanım ağa diyorlar.. Yani bir nevi lakap ben de şimdilik ismimi vermek istemediğim için böyle yaptım..
Şu an üye olduğum TSD forumunda göz gezdiriyorum.. Ve bir yandan da tatil için Endonezya'ya giden arkadaşımı (kendisi endonezyalı) merak ediyorum çünkü Endonezya'da tsunami ve deprem oldu.. Annem de Endonezya'nın çok büyük bir yer olduğunu ve bir sürü adadan meydana geldiğini söylüyor ama ben yine de arkadaşımı merak ediyorum.. Sanırım şu an başka birşey yok.. Şimdi bir süreliğine ortadan kaybolup odamı toplamam gerekiyor.. Bugün yeniden buraya yazağımdan emin olabilirsiniz çünkü her geçen zamanda aklıma yeni fikirler geliyor..

Kararsızlık..

Uzun zamandır yaşadığım şehrin dışında teyzemin yanında kalıyordum ve dün evime döndüm.. Dönerken hafif bir burukluk vardı içimde belki teyzemin küçük kızından ayrılmak zoruma gitmişti..
Henüz kimseye söylemediğim için bir blog sahibi olduğumu kendimi boş bir yere yazıyormuş gibi hissediyorum.. Onun için de ne yazacağımdan tam olarak emin değilim.. Sanırım bir kaç kişiye söyledikten sonra yazmak daha kolay olacak gibime geliyor.. :)

Thursday, July 20, 2006

First Words.. Ilk Sozler..

Merhaba;

Size bir Kniest sendromlunun gözünden hayatı anlatmak için yazacağım..